วันนี้เป็นวันที่๘ สิงหาคม 2553 อาจารย์นริศราพานักศึกษาจีนระดับปริญญาโท สาขาวิชาการสื่อสารภาษาไทยเป็นภาษาที่สองทั้งหมด๒๑คนไปยังมหาวิทยาลัยบูรพาเพื่อบันทึกเสียงการอ่านภาษาไทยของนักศึกษาจีน โดยได้รับคำเชิญจาก รศ.ดร.มนตรี แย้มกสิกร ซึ่งเป็นคณบดีคณะศึกษาศาสตร์ของมหาวิทยาลัยบูรพา เมื่อเช้านี้ นักศึกษาจีนทุกคนได้มาพบกับอาจารย์นริศราที่มหาวิทยาลัย หัวเฉียวฯก่อน แล้วจะเดินทางไปยังมหาวิทยาลัยบูรพาโดยใช้รถของมหาวิทยาลัย หัวเฉียวฯ ทุกคนดีใจมากที่ได้มีโอกาสไปบันทึกเสียงที่สถานีวิทยุของมหาวิทยาลัยบูรพา นอกจากนี้ อาจารย์นริศรายังแจกขนมที่อร่อยๆให้กับนักศึกษาจีนทุกคน ถือโอกาสนี้ ผมขอขอบคุณให้กับอาจารย์นริศรา ณ บล๊อกนี้ด้วย
ประมาณ ๑ ชั่วโมงเท่านั้น เราได้เดินทางมาถึงสถานีวิทยุของมหาวิทยาลัยบูรพา รศ.ดร.มนตรี แย้มกสิกรและเจ้าหน้าที่ของสถานีวิทยุฯต้อนรับทุกคนอย่างอบอุ่น เนื่องจากหลายวันไม่ได้เจอกับอาจารย์มนตรี จึงมีนักศึกษาจีนบางคนคุยกับอาจารย์อย่างสนุกสนาน ก่อนที่จะบันทึกเสียงการอ่านภาษาไทย นักศึกษาทุกคนล้วนมีดอกาสทดลองการอ่าน มีเพื่อนๆหลายคนอ่านภาษาไทยได้เก่งมาก แต่มีบางคนอ่านไม่ค่อยดี เพราะว่าเพื่อนรู้สึกเครียดมาก
ผมอ่านเรื่องความเป็นมาของเทศการวันไหว้พระจันทร์ในวันนี้ แม้ว่าตัวบทน่าอ่านและง่ายๆ แต่ผมคิอว่าผมก็อ่านไม่ดี เพราะผมแหบคอมาหลายวันแล้ว เสียงน่าจะไม่ไพเราะ อย่างไรก็ตาม ทุกคนได้บันทึกเสียงการอ่านภาษาไทยอย่างราบรื่น หลังจากบันทึกเสียงของนักศึกษาจีนเสร็จเรียบร้อย อาจารย์นริศรามอบของขวัญให้กับอาจารย์มนตรีและถ่ายรูปดร่วมกัน
เที่ยงวันนี้ อาจารย์นริศราพาเราไปทานอาหารกลางวันที่ชายทะเลบางแสน ในชายหาดทะเลบางแสนนี้ มีร้านอาหารทะเลมากมายหลากหลายและเต็มไปด้วยอาหารทะเลที่อร่อยๆน่ากิน ได้แก่ ต้มยำกุ้ง ข้าวผัดปลาหมึก ข้าวผัดเนื้อปู เป็นต้น หลังจากทานอาหารเสร็จ อาจารย์จะพาเรากลับมามหาวิทยาลัยบูรพาเพื่อชมปลาต่างๆที่สถาบันวิทยาศาสตร์ทางทะเล ผมได้เห็นปลาที่น่ารักๆเป็นอย่างมาก เช่น ปลากดหิน ปลาการ์ตูน ปลาสลิดหิน ปลาตาแดง ฯลฯ
ถึงแม้รู้สึกเหนื่อยมาก แต่ผมก็รู้สึกดีใจมากที่ได้มีโอกาสไปบันทึกเสียงที่มหาวิทยาลัยบูรพา เพราะการบันทึกเสียงครั้งนี้เป็นครั้งแรก ระหว่างทางที่กลับบ้าน ผมยังคิดถึงมหาวิทยาลัยบูรพา เพราะผมเคยไปเยี่ยมเพื่อนที่นั่น มีความเคยชินกับรั้วมหาวิทยาลัยบูรพา แต่เพื่อนจบการศึกษาในปีที่แล้ว เวลาเหมือนติดปีกบินไปเรื่อยๆ และส่งผลให้คนเรามีความคิดถึงเป็นบ่อยครั้ง เรื่องราวที่เกิดขึ้นในเมื่อก่อนนั้น บางที่เรารู้สึกสนุกมาก แต่บางทีเราก็จะมีความเศร้าอยู่ในใจ ทุกสรรพสิ่งได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างมากโดยตอนที่เราไม่ใส่ใจ ขอฝังความคิดถึงอยู่ในใจเถอะ ผมจะศึกษาภาษาไทยตลอดเวลาโดยไม่มีวันสิ้นสุด ผมไม่ทราบว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นในอนาคต ผมก็ไม่ทราบว่ายังมีโอกาสไปเที่ยวมหาวิทยาลัยบูรพาหรือไม่
ประมาณ ๑ ชั่วโมงเท่านั้น เราได้เดินทางมาถึงสถานีวิทยุของมหาวิทยาลัยบูรพา รศ.ดร.มนตรี แย้มกสิกรและเจ้าหน้าที่ของสถานีวิทยุฯต้อนรับทุกคนอย่างอบอุ่น เนื่องจากหลายวันไม่ได้เจอกับอาจารย์มนตรี จึงมีนักศึกษาจีนบางคนคุยกับอาจารย์อย่างสนุกสนาน ก่อนที่จะบันทึกเสียงการอ่านภาษาไทย นักศึกษาทุกคนล้วนมีดอกาสทดลองการอ่าน มีเพื่อนๆหลายคนอ่านภาษาไทยได้เก่งมาก แต่มีบางคนอ่านไม่ค่อยดี เพราะว่าเพื่อนรู้สึกเครียดมาก
ผมอ่านเรื่องความเป็นมาของเทศการวันไหว้พระจันทร์ในวันนี้ แม้ว่าตัวบทน่าอ่านและง่ายๆ แต่ผมคิอว่าผมก็อ่านไม่ดี เพราะผมแหบคอมาหลายวันแล้ว เสียงน่าจะไม่ไพเราะ อย่างไรก็ตาม ทุกคนได้บันทึกเสียงการอ่านภาษาไทยอย่างราบรื่น หลังจากบันทึกเสียงของนักศึกษาจีนเสร็จเรียบร้อย อาจารย์นริศรามอบของขวัญให้กับอาจารย์มนตรีและถ่ายรูปดร่วมกัน
เที่ยงวันนี้ อาจารย์นริศราพาเราไปทานอาหารกลางวันที่ชายทะเลบางแสน ในชายหาดทะเลบางแสนนี้ มีร้านอาหารทะเลมากมายหลากหลายและเต็มไปด้วยอาหารทะเลที่อร่อยๆน่ากิน ได้แก่ ต้มยำกุ้ง ข้าวผัดปลาหมึก ข้าวผัดเนื้อปู เป็นต้น หลังจากทานอาหารเสร็จ อาจารย์จะพาเรากลับมามหาวิทยาลัยบูรพาเพื่อชมปลาต่างๆที่สถาบันวิทยาศาสตร์ทางทะเล ผมได้เห็นปลาที่น่ารักๆเป็นอย่างมาก เช่น ปลากดหิน ปลาการ์ตูน ปลาสลิดหิน ปลาตาแดง ฯลฯ
ถึงแม้รู้สึกเหนื่อยมาก แต่ผมก็รู้สึกดีใจมากที่ได้มีโอกาสไปบันทึกเสียงที่มหาวิทยาลัยบูรพา เพราะการบันทึกเสียงครั้งนี้เป็นครั้งแรก ระหว่างทางที่กลับบ้าน ผมยังคิดถึงมหาวิทยาลัยบูรพา เพราะผมเคยไปเยี่ยมเพื่อนที่นั่น มีความเคยชินกับรั้วมหาวิทยาลัยบูรพา แต่เพื่อนจบการศึกษาในปีที่แล้ว เวลาเหมือนติดปีกบินไปเรื่อยๆ และส่งผลให้คนเรามีความคิดถึงเป็นบ่อยครั้ง เรื่องราวที่เกิดขึ้นในเมื่อก่อนนั้น บางที่เรารู้สึกสนุกมาก แต่บางทีเราก็จะมีความเศร้าอยู่ในใจ ทุกสรรพสิ่งได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างมากโดยตอนที่เราไม่ใส่ใจ ขอฝังความคิดถึงอยู่ในใจเถอะ ผมจะศึกษาภาษาไทยตลอดเวลาโดยไม่มีวันสิ้นสุด ผมไม่ทราบว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นในอนาคต ผมก็ไม่ทราบว่ายังมีโอกาสไปเที่ยวมหาวิทยาลัยบูรพาหรือไม่
ภาษาไทยดีพอ ๆ กับคนไทยที่เก่งภาษาไทยเลย
ตอบลบขอปรบมือให้เลย ยอดเยี่ยมมาก ๆ
อ.ฝน