วันนี้เป็นวันอาทิตย์ อาจารย์แสงอรุณพานักศึกษาจีนระดับปริญญาโทสาขาวิชาการสื่อสารภาษาไทยเป็นภาษาที่สองของมหาวิทยาลัย หัวเฉียวฯไปเที่ยววัดโพธิ์ เพื่อให้นักศึกษาจีนได้เรียนรู้ประวัติศาสตร์ ศิลปกรรม ประเพณีและวัฒนธรรมของประเทศไทย ชื่อเต็มของวัดโพธิ์คือวัดพระเชตุพนวิมลมังคลารามราชวรมหาวิหาร เป็นวัดสำคัญแห่งหนึ่งของประเทศไทย จัดเป็นพระอารามหลวงชั้นเอก ชนิดราชวรมหาวิหาร และเป็นวัดประจำรัชกาลในรัชกาลที่ 1 ทั้งยังเปรียบเสมือนเป็นมหาวิทยาลัยแห่งแรกของประเทศด้วย เนื่องจากเป็นที่รวมจารึกสรรพวิชาหลายแขนง และทางยูเนสโก ได้ขึ้นทะเบียนเป็นมรดกความทรงจำโลกเมื่อ มีนาคม พ.ศ. 2551
เราได้ไปเที่ยวชม๙สิ่งมหัศจรรย์ของวัดโพธิ์ อันได้แก่ มหัศจรรย์พระไสยาส มหัศจรรย์ตำราเวชเชตุพน มหัศจรรย์มหาเจดีย์ สี่รัชกาล มหัศจรรย์ต้นตำนานสงกรานต์ไทย มหัศจรรย์มรดกโลกวัดโพธิ์ มหัศจรรย์ตำนานยักษ์วัดโพธิ์ มหัศจรรย์ผ่านภพรัตนโกสินทร์ มหัศจรรย์วิจิตรพระพุทธเทวปฏิมากร มหัศจรรย์ต้นตำรับนวดแผนไทย
วันอาทิตย์ที่ 29 สิงหาคม พ.ศ. 2553
วันเสาร์ที่ 21 สิงหาคม พ.ศ. 2553
เมื่อเราอยู่ด้วยกัน
ผมสอนเพลงจีนให้กับนักเรียนชาวไทยในสองวันที่ผ่านมา ซึ่งมีจุดประสงค์ให้นักเรียนชาวไทยได้มีโอกาสร้องเพลงจีนและมีความสนใจในการเรียนภาษาจีน เพลงนี้ชื่อว่า 当我们同在一起 แปลว่า เมื่อเราอยู่ด้วยกัน เนื้อหาได้พรรณาถึงเมื่อเราอยู่ด้วยกัน เราก็จะมีความสนุกสนานและความสุขซึ่งกันและกัน คุณส่งรอยยิ้มให้กับฉัน ฉันก็ส่งรอยยิ้มให้กับคุณ เนื้อหาเพลงนี้สั้นและไพเราะ นักเรียนทุกคนชอบร้องเพลงนี้เป็นอย่างมาก เพื่อเพิ่มบรรยากาศการเรียนการสอนให้ดีขึ้น ผมยังเปิดโอกาสให้นักเรียนออกมาร้องให้เพื่อนฟังโดยใช้ไมฯ นอกจากนี้ ผมยังเปิดเพลงจีนอื่นๆให้นักเรียนฟัง เช่น ดวงจันทร์แทนหัวใจของฉัน ฯลฯ
วันพุธที่ 11 สิงหาคม พ.ศ. 2553
กิจกรรมฉลองวันแม่แห่งชาติไทย
เมื่อวานคืน โรงเรียนชาญเวทย์ศึกษาจัดส่งนักเรียนประมาณร้อยกว่าคนไปแสดงนาฏศิลรำไทยที่สนามหลวง เพื่อฉลองวันแม่แห่งประเทศไทย ซึ่งก็ตรงกับวันคล้ายวันพระราชสมภพของสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ การแสดงของนักเรียนที่ยอดเยี่ยมทำให้ท่านผู้ชมทุกท่านส่งเสียงปรบมือมาเป็นบ่อยครั้ง
นอกจากนี้ โรงเรียนชาญเวทย์ศึกษายังจัดกิจกรรมฉลองวันแม่ในวันนี้ด้วย ซึ่งมีจุดประสงค์ให้นักเรียนทุกคนมีใจรักคุณแม่ของตนเอง ปลุกฝังหลักคุณธรรมให้กับนักเรียน และเข้าใจความรักที่ยิ่งใหญ่คือความรักของคุณแม่ เนื่องจากทุกคนมีคุณแม่เพียงท่านเดียว นักเรียนทุกคนจึงต้องตั้งใจเรียนรู้ กตัญญูต่อบิดามารดาและเคารพกฎรักษาวินัย สร้างตนเป็นคนดี คนเก่งและรับใช้สังคมในอนาคต
นอกจากนี้ โรงเรียนชาญเวทย์ศึกษายังจัดกิจกรรมฉลองวันแม่ในวันนี้ด้วย ซึ่งมีจุดประสงค์ให้นักเรียนทุกคนมีใจรักคุณแม่ของตนเอง ปลุกฝังหลักคุณธรรมให้กับนักเรียน และเข้าใจความรักที่ยิ่งใหญ่คือความรักของคุณแม่ เนื่องจากทุกคนมีคุณแม่เพียงท่านเดียว นักเรียนทุกคนจึงต้องตั้งใจเรียนรู้ กตัญญูต่อบิดามารดาและเคารพกฎรักษาวินัย สร้างตนเป็นคนดี คนเก่งและรับใช้สังคมในอนาคต
วันจันทร์ที่ 9 สิงหาคม พ.ศ. 2553
แม่กับลูก
แม่คือคุณครูท่านแรกของเรา ห่วงใยเอาใจใส่ดูแลดี
สั่งสอนด้วยคำพูดอย่างเต็มที่ ในใจมีความรักกับบุตรตน
ลูกกตัญญูอยู่แดนอันไกล ศึกษาภาษาไทยด้วยอดทน
คิดถึงคุณมารดาเป็นล้นพ้น แม่เหมือนดวงจันทร์บนท้องฟ้านี้
แสงของแม่นำลูกสู่ทุกที่ ให้บุตรมีผลสำเร็จยิ่งใหญ่
ฝากความคิดถึงนั้นอยู่ในใจ ลูกขอให้คุณแม่มีความสุข
แต่งกลอนนี้ขึ้นเพื่อฉลองวันแม่แห่งชาติไทยและขอให้คุณแม่ทุกท่านสุขภาพพลานามัยแข็งแรง
สั่งสอนด้วยคำพูดอย่างเต็มที่ ในใจมีความรักกับบุตรตน
ลูกกตัญญูอยู่แดนอันไกล ศึกษาภาษาไทยด้วยอดทน
คิดถึงคุณมารดาเป็นล้นพ้น แม่เหมือนดวงจันทร์บนท้องฟ้านี้
แสงของแม่นำลูกสู่ทุกที่ ให้บุตรมีผลสำเร็จยิ่งใหญ่
ฝากความคิดถึงนั้นอยู่ในใจ ลูกขอให้คุณแม่มีความสุข
แต่งกลอนนี้ขึ้นเพื่อฉลองวันแม่แห่งชาติไทยและขอให้คุณแม่ทุกท่านสุขภาพพลานามัยแข็งแรง
วันอาทิตย์ที่ 8 สิงหาคม พ.ศ. 2553
เทศกาลไหว้พระจันทร์
วันที่สิบห้าเดือนแปดตามปฏิทินจันทรคติ เป็นวันเทศกาลไหว้พระจันทร์ที่สืบทอดต่อกันมาของชาวจีน ตามปฏิทินทรคติของจีนเดือนเจ็ดเดือนแปดแดือนเก้าเป็นช่วงฤดูใบไม้ร่วง เดือนแปดเป็นเดือนที่อยู่ช่วงกลางของฤดูใบไม้ร่วง วันขึ้นสิบห้าคํ่าก็เป็นวันกลางเดือนแปด ดังนั้นเทศกาลนี้จึงเรียกว่าเทศกาลกลางฤดูใบไม้ร่วง เทศกาลไหว้พระจันทร์ ในเทศกาลไหว้พระจันทร์นี้ ชาวจีนมีประเพณีชมพระจันทร์และกินขนมไหว้พระจันทร์
ในคืนวันไหว้พระจันทร์ทุกคนในบ้านนั่งชมความงามของพระจันทร์ กินขนมไหว้พระจันทรืด้วยกัน ในใจก็มีความสุขจากการเก็บเกี่ยวที่ได้ผลผลิตดีและยังมีความสุขจากการได้อยู่กันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตาของคนในครอบครัวอีกครั้ง ในเทศกาลนี้ ผู้คนที่อยู่ไกลจากบ้านเกิดก็มักจะแหงนหน้ามองพระจันทร์ แสดงความคิดถึงบ้านและญาติพี่น้องอยู่ในใจ
การบันทึกเสียงที่ม.บูรพา
วันนี้เป็นวันที่๘ สิงหาคม 2553 อาจารย์นริศราพานักศึกษาจีนระดับปริญญาโท สาขาวิชาการสื่อสารภาษาไทยเป็นภาษาที่สองทั้งหมด๒๑คนไปยังมหาวิทยาลัยบูรพาเพื่อบันทึกเสียงการอ่านภาษาไทยของนักศึกษาจีน โดยได้รับคำเชิญจาก รศ.ดร.มนตรี แย้มกสิกร ซึ่งเป็นคณบดีคณะศึกษาศาสตร์ของมหาวิทยาลัยบูรพา เมื่อเช้านี้ นักศึกษาจีนทุกคนได้มาพบกับอาจารย์นริศราที่มหาวิทยาลัย หัวเฉียวฯก่อน แล้วจะเดินทางไปยังมหาวิทยาลัยบูรพาโดยใช้รถของมหาวิทยาลัย หัวเฉียวฯ ทุกคนดีใจมากที่ได้มีโอกาสไปบันทึกเสียงที่สถานีวิทยุของมหาวิทยาลัยบูรพา นอกจากนี้ อาจารย์นริศรายังแจกขนมที่อร่อยๆให้กับนักศึกษาจีนทุกคน ถือโอกาสนี้ ผมขอขอบคุณให้กับอาจารย์นริศรา ณ บล๊อกนี้ด้วย
ประมาณ ๑ ชั่วโมงเท่านั้น เราได้เดินทางมาถึงสถานีวิทยุของมหาวิทยาลัยบูรพา รศ.ดร.มนตรี แย้มกสิกรและเจ้าหน้าที่ของสถานีวิทยุฯต้อนรับทุกคนอย่างอบอุ่น เนื่องจากหลายวันไม่ได้เจอกับอาจารย์มนตรี จึงมีนักศึกษาจีนบางคนคุยกับอาจารย์อย่างสนุกสนาน ก่อนที่จะบันทึกเสียงการอ่านภาษาไทย นักศึกษาทุกคนล้วนมีดอกาสทดลองการอ่าน มีเพื่อนๆหลายคนอ่านภาษาไทยได้เก่งมาก แต่มีบางคนอ่านไม่ค่อยดี เพราะว่าเพื่อนรู้สึกเครียดมาก
ผมอ่านเรื่องความเป็นมาของเทศการวันไหว้พระจันทร์ในวันนี้ แม้ว่าตัวบทน่าอ่านและง่ายๆ แต่ผมคิอว่าผมก็อ่านไม่ดี เพราะผมแหบคอมาหลายวันแล้ว เสียงน่าจะไม่ไพเราะ อย่างไรก็ตาม ทุกคนได้บันทึกเสียงการอ่านภาษาไทยอย่างราบรื่น หลังจากบันทึกเสียงของนักศึกษาจีนเสร็จเรียบร้อย อาจารย์นริศรามอบของขวัญให้กับอาจารย์มนตรีและถ่ายรูปดร่วมกัน
เที่ยงวันนี้ อาจารย์นริศราพาเราไปทานอาหารกลางวันที่ชายทะเลบางแสน ในชายหาดทะเลบางแสนนี้ มีร้านอาหารทะเลมากมายหลากหลายและเต็มไปด้วยอาหารทะเลที่อร่อยๆน่ากิน ได้แก่ ต้มยำกุ้ง ข้าวผัดปลาหมึก ข้าวผัดเนื้อปู เป็นต้น หลังจากทานอาหารเสร็จ อาจารย์จะพาเรากลับมามหาวิทยาลัยบูรพาเพื่อชมปลาต่างๆที่สถาบันวิทยาศาสตร์ทางทะเล ผมได้เห็นปลาที่น่ารักๆเป็นอย่างมาก เช่น ปลากดหิน ปลาการ์ตูน ปลาสลิดหิน ปลาตาแดง ฯลฯ
ถึงแม้รู้สึกเหนื่อยมาก แต่ผมก็รู้สึกดีใจมากที่ได้มีโอกาสไปบันทึกเสียงที่มหาวิทยาลัยบูรพา เพราะการบันทึกเสียงครั้งนี้เป็นครั้งแรก ระหว่างทางที่กลับบ้าน ผมยังคิดถึงมหาวิทยาลัยบูรพา เพราะผมเคยไปเยี่ยมเพื่อนที่นั่น มีความเคยชินกับรั้วมหาวิทยาลัยบูรพา แต่เพื่อนจบการศึกษาในปีที่แล้ว เวลาเหมือนติดปีกบินไปเรื่อยๆ และส่งผลให้คนเรามีความคิดถึงเป็นบ่อยครั้ง เรื่องราวที่เกิดขึ้นในเมื่อก่อนนั้น บางที่เรารู้สึกสนุกมาก แต่บางทีเราก็จะมีความเศร้าอยู่ในใจ ทุกสรรพสิ่งได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างมากโดยตอนที่เราไม่ใส่ใจ ขอฝังความคิดถึงอยู่ในใจเถอะ ผมจะศึกษาภาษาไทยตลอดเวลาโดยไม่มีวันสิ้นสุด ผมไม่ทราบว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นในอนาคต ผมก็ไม่ทราบว่ายังมีโอกาสไปเที่ยวมหาวิทยาลัยบูรพาหรือไม่
ประมาณ ๑ ชั่วโมงเท่านั้น เราได้เดินทางมาถึงสถานีวิทยุของมหาวิทยาลัยบูรพา รศ.ดร.มนตรี แย้มกสิกรและเจ้าหน้าที่ของสถานีวิทยุฯต้อนรับทุกคนอย่างอบอุ่น เนื่องจากหลายวันไม่ได้เจอกับอาจารย์มนตรี จึงมีนักศึกษาจีนบางคนคุยกับอาจารย์อย่างสนุกสนาน ก่อนที่จะบันทึกเสียงการอ่านภาษาไทย นักศึกษาทุกคนล้วนมีดอกาสทดลองการอ่าน มีเพื่อนๆหลายคนอ่านภาษาไทยได้เก่งมาก แต่มีบางคนอ่านไม่ค่อยดี เพราะว่าเพื่อนรู้สึกเครียดมาก
ผมอ่านเรื่องความเป็นมาของเทศการวันไหว้พระจันทร์ในวันนี้ แม้ว่าตัวบทน่าอ่านและง่ายๆ แต่ผมคิอว่าผมก็อ่านไม่ดี เพราะผมแหบคอมาหลายวันแล้ว เสียงน่าจะไม่ไพเราะ อย่างไรก็ตาม ทุกคนได้บันทึกเสียงการอ่านภาษาไทยอย่างราบรื่น หลังจากบันทึกเสียงของนักศึกษาจีนเสร็จเรียบร้อย อาจารย์นริศรามอบของขวัญให้กับอาจารย์มนตรีและถ่ายรูปดร่วมกัน
เที่ยงวันนี้ อาจารย์นริศราพาเราไปทานอาหารกลางวันที่ชายทะเลบางแสน ในชายหาดทะเลบางแสนนี้ มีร้านอาหารทะเลมากมายหลากหลายและเต็มไปด้วยอาหารทะเลที่อร่อยๆน่ากิน ได้แก่ ต้มยำกุ้ง ข้าวผัดปลาหมึก ข้าวผัดเนื้อปู เป็นต้น หลังจากทานอาหารเสร็จ อาจารย์จะพาเรากลับมามหาวิทยาลัยบูรพาเพื่อชมปลาต่างๆที่สถาบันวิทยาศาสตร์ทางทะเล ผมได้เห็นปลาที่น่ารักๆเป็นอย่างมาก เช่น ปลากดหิน ปลาการ์ตูน ปลาสลิดหิน ปลาตาแดง ฯลฯ
ถึงแม้รู้สึกเหนื่อยมาก แต่ผมก็รู้สึกดีใจมากที่ได้มีโอกาสไปบันทึกเสียงที่มหาวิทยาลัยบูรพา เพราะการบันทึกเสียงครั้งนี้เป็นครั้งแรก ระหว่างทางที่กลับบ้าน ผมยังคิดถึงมหาวิทยาลัยบูรพา เพราะผมเคยไปเยี่ยมเพื่อนที่นั่น มีความเคยชินกับรั้วมหาวิทยาลัยบูรพา แต่เพื่อนจบการศึกษาในปีที่แล้ว เวลาเหมือนติดปีกบินไปเรื่อยๆ และส่งผลให้คนเรามีความคิดถึงเป็นบ่อยครั้ง เรื่องราวที่เกิดขึ้นในเมื่อก่อนนั้น บางที่เรารู้สึกสนุกมาก แต่บางทีเราก็จะมีความเศร้าอยู่ในใจ ทุกสรรพสิ่งได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างมากโดยตอนที่เราไม่ใส่ใจ ขอฝังความคิดถึงอยู่ในใจเถอะ ผมจะศึกษาภาษาไทยตลอดเวลาโดยไม่มีวันสิ้นสุด ผมไม่ทราบว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นในอนาคต ผมก็ไม่ทราบว่ายังมีโอกาสไปเที่ยวมหาวิทยาลัยบูรพาหรือไม่
วันอาทิตย์ที่ 1 สิงหาคม พ.ศ. 2553
เรื่อง อยู่กับก๋ง
วันเสาร์นี้ อาจารย์พัชรินทร์มอบงานให้เราไปทำที่บ้าน ซึ่งเป็นงานวิเคราะห์เรื่อง อยู่กับก๋ง เนื่องจากเรื่องนี้มีหลายตอน อาจารย์จึงให้เราจับฉลากหมายเลขของตอน ใครจับได้หมายเลขไหนก็อ่านตอนนั้น ผมจับได้เลข14 ดังนั้น ผมจึงต้องวิเคราะห์ตอนที่14 จุดประสงค์ของงานคือให้เราเรียนรู้จับใจความของบทความ นอกจากนี้ อาจารย์ยังสั่งให้เราไปศึกษาค้นคว้าวัฒนธรรมจีนที่ปรากฏในเรื่องนี้และมีลักษณะที่แสดงความเด่นชัดของชาวจีนอย่างไร อีกทั้งมีการผสมผสานกับวัฒนธรรมไทยอย่างไร นักศึกษาจีนมีความคิดเห็นต่อการผสมผสานนั้นอย่างไร ผมจะขยันอ่านตอนที่14 เพื่อทำงานให้เสร็จตามเวลาที่อาจารย์กำหนดไว้
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)